ربات‌های صنعتی یاسکاوا

سیستم‌های رباتیک

ممکن است که تصاویر و ویدیوهایی از ربات‌های صنعتی یاسکاوا Yaskawa در فضای مجازی نظر شما را به خود جلب کرده باشد و به دنبال آن باشید که فرآیند اتوماسیون خود را با استفاده از ربات‌های صنعتی به روزرسانی کنید و یا از سویی شاید به دنبال آن باشید که هزینه‌های خود را کاهش دهید و یا حتی به دنبال بازگشت سرمایه باشید. اما ممکن است هر چه بیشتر در مورد ربات‌های صنعتی مطالعه نمایید با چالش‌های بیشتر و سوالات جدیدتری در ذهنتان مطرح شود. در ادامه می‌خواهیم به برخی از پرسش‌های ممکن شما پاسخ دهیم تا ابهام‌های احتمالی شما برطرف گردند.

کاربرد ربات‌های صنعتی یاسکاوا Yaskawa

اولین سوالی که در خرید یک ربات صنعتی باید به آن پاسخ داد این است که “ربات را برای چه کاری نیاز دارید؟” به عبارت دیگر، می‌خواهید ربات شما چه کاری انجام دهد؟ کاربردهای رایج برای ربات شامل مواردی همچون بسته بندی، مونتاژ، پلتایزینگ، برش، شکل دهی، جوشکاری، رنگ آمیزی و موارد دیگر است.

سوال مهم دیگر این است: “اهداف اتوماسیون شما چیست؟” اتوماسیون در صنایع به منظور فرآیندهای تمام اتوماتیک و یا نیمه اتوماتیک، برای بهبود کیفیت، افزایش سرعت، افزایش توان عملیاتی، کاهش نیروی کار، حرکت به سمت تولید ناب و اطمینان از ایمنی یا ارگونومی استفاده می‌شود.

ربات‌های صنعتی یاسکاوا موتومن Yaskawa-Motoman طیف گسترده‌ای از ربات‌ها را ارائه می‌نمایند. مواردی همچون:

• ربات‌های صنعتی در ابعاد و اندازه‌ها و ویژگی‌های مختلف
• اپلیکیشن‌های گوناگون
• سیستم‌های رباتیک استاندارد
• سیستم‌های ماشین بینایی یکپارچه
• و…

ممکن است برندهای دیگری نیز این امکانات را در تجهیزات رباتیک خود ارائه دهند اما ربات‌های صنعتی یاسکاوا-موتومن از شناخته شده‌ترین برندهای جهانی است که کمپانی اصلی آن در ژاپن است اما دارای شعب مختلف در سراسر جهان نیز می‌باشد.

به بازوی اجرایی ربات صنعتی، منیپولیتر گفته می‌شود که خود از قطعات دیگری تشکیل شده است که محترک هستند. هدف از طراحی این قطعه، اجرای کارهای محوله مانند برداشتن اجسام و انتقال آن‌ها و حرکت در محدوده دسترسی ربات می‌باشد. این بخش دقیقا مانند بازوی انسان طراحی شده است و چندین مفصل داخلی دارد.

این قسمت از ربات صنعتی، مانند کف دست انسان است که برای نگهداری از اشیاء توسط ربات طراحی شده است. منیپولیتر دو انتهای آزاد دارد که از یکی از آن‌ها به عنوان تکیه گاه استفاده می‌کند و انتهای دیگر آن، اندفکتور قرار می‌گیرد.

قدرت یک ربات، توسط موتور آن تامین می‌شود. موتورهای تامین کننده انرژی مورد نیاز ربات به سه نوع موتور الکتریکی، موتور هیدرولیک و موتور پنوماتیک تقسیم می‌شوند.

مغز متفکر ربات صنعتی، کنترلر آن است که دقیقاً مشابه مغز انسان عمل می‌کند. ربات‌های صنعتی از طریق همین بخش، قابل برنامه ریزی هستند.

حسگرها، مهمترین بخش ربات هستند که دقیقاً با تقلید از عملکرد آن در بدن انسان شکل گرفته است. حسگرها به ربات امکان اندازه‌گیری موقعیت، سرعت، میزان مجاورت و اندازه‌گیری دمای محیط را می‌دهند. در میان حسگرهای ربات، سنسور بینایی یکی از مهمترین حسگرهاست. این حسگر داده‌های جمع آوری شده توسط ربات را آنالیز می‌کند و از این طریق فرآیند مورد نظر را با دقت زیاد و خطای بسیار کم انجام می‌دهد.

یک جعبه کنترلی درون ربات وجود دارد که برنامه‌ریزی ربات از طریق آن جعبه انجام می‌شود. تیچ پندنت‌ها که هم نوع سیمی و هم نوع بی‌سیم دارند، برای کنترل مراحل مختلف اجرای کار توسط ربات طراحی شده‌اند.

اولین ربات شناخته شده در صنایع تولیدی که می‌توان آن را ربات صنعتی در نظر گرفت، توسط شخصی به نام تیلور در سال ۱۹۳۷ میلادی طراحی شد. این ربات برنامه خود را در یک صفحه کاغذی دریافت میکرد و نیرو محرکه مورد نیازش توسط یک موتور الکتریکی تامین می‌شد. از جمله توانایی‌های آن میتوان به جابه جا کردن و چیدن لایه‌های چوب و الوار طبق یک الگوی ترسیم شده در کاغذ اشاره کرد. و اما اولین ربات رسمی که نام آن به عنوان ربات صنعتی ثبت شده است در سال ۱۹۵۴ میلادی توسط جورج دیوول توسعه پیدا کرد. این ربات میتوانست اشیاء را در شعاع ۵ متر جا به جا نماید و آن‌ها را از یک نقطه به نقطه دیگر انتقال دهد. پس از اینکه استفاده از ربات‌ها در صنعت رواج یافت، به منظور به حداکثر رساندن کارایی آن‌ها، مواردی مانند بازوهای ربات، توسعه یافته و بر اساس نوع صنعت شخصی سازی شدند. این موضوع مبحثی به نام بازوهای رباتیک را به وجود آورد. تبدیل سیستم فرمان پذیری کاغذی به فرمان پذیری توسط ریزپردازنده‌ها، موضوع دیگری بود که در دستور کار توسعه ربات‌های صنعتی قرار گرفت.

اولین ربات برنامه ریزی شده با ریزپردازنده‌ها در سال ۱۹۷۵ توسط اینتل ساخته و به صنایع معرفی شد. از آن پس کشورهای پیشرفته مانند ژاپن، بخش اعظمی از سرمایه گذاری‌های خود را به پروژه‌های طراحی ربات‌های صنعتی اختصاص دادند. نتیجه این سرمایه گذاری‌ها توسعه صنایع تولیدی در این کشورها بود.

سال ۱۹۸۰ را میتوان سال شروع استفاده از تکنولوژی رباتیک در صنعت به شکل امروزی دانست. دلیل این امر پیشرفت همزمان دانش الکترنیک و مکانیک و نیز ظهور علم مکاترونیک بود.

اما هنوز هیچ ربات انسان نمایی وارد صنایع تولیدی نشده بود. تا اینکه در سال ۲۰۰۸ یک شرکت دانمارکی، ربات‌های مشارکتی را که می‌توانستند با مشارکت یکدیگر فرآیندهای تولید را از صفر تا صد به انجام برسانند، توسعه داد و به بازار معرفی نمود.